Nieuw licht op Phalaenopsis
Introduction
Phalaenopsis heeft een bijzondere vorm voor de fotosynthese, genaamd CAM. Bij Phalaenopsis kan kooldioxide 's nachts worden vastgelegd in malaat. Deze verbinding kan dan overdag met behulp van lichtenergie verder worden verwerkt zonder dat de huidmondjes open staan. Normaal wanneer het weer licht wordt en de CO2-voorraad is gevuld, sluiten de huidmondjes. De totale hoeveelheid opgeslagen CO2 noemen we de “malaat pool”. Phalaenopsis kan dan weer assimilaten aanmaken wanneer er licht is. De assimilatie start langzaam aan op. Het is duidelijk dat bij bellichthoeveelheden boven de 60 µmol/m2/sec (ongeveer 5.000 lux) hogere hoeveelheden beter na 1 tot 2 uur kunnen worden ingeschakeld. Direct 120 µmol/m2/sec levert een lange periode op met een (tijdelijke) afname in het fotosyntheserendement.
Aan het eind van de dag zien we dat de huidmondjes van de bladeren weer open gaan om CO2 op te nemen. Het onderzoek dat nu plaatsvindt, laat zien dat de plant waarschijnlijk een maximale hoeveelheid CO2 kan bufferen. Wanneer deze voorraad op is, gaan de huidmondjes open om de voorraad te vullen. Deassimilatie ligt dan op een laag of zeer laag niveau. Belichten onder deze omstandigheden is niet zinvol. Dit kan in deze periode inhouden dat het startpunt van belichten beter een of meerdere uren kan worden verlaat. Hiermee hoeft geen elektriciteit te worden verbruikt en kan meer nut uit het daglicht worden gebruikt.
Het moment van openen van de huidmondjes is te meten met bladponsjes waaraan de zuurgraad van het blad is te zien of er nog malaat aanwezig is in het blad. Een simpele methode kan ook zijn om de bladdikte te volgen. Wanneer de bladdikte afneemt, is dit meestal door het openen van de huidmondjes. Het blad verliest vocht en wordt daardoor dunner. Dit is bij de plant te merken door het slap aanvoelen van het laatste volledig uitgegroeide blad. In al deze gevallen moeten we wel bedenken dat elk blad en elke cultivar een eigen verloop heeft in hoeveelheid beschikbaar malaat voor de assimilatie.
De malaat voorraad in het blad is mede afhankelijk van de hoeveelheid licht dat het blad in de voorgaande dag(en) heeft ontvangen. Donkere dagen gevolgd door een lichte dag kan problemen geven, omdat de plant een beperkte voorraad CO2 heeft opgeslagen.
Hierdoor zal op de lichte dag het blad eerder slap kunnen gaan. Daarnaast is de vochtvoorziening van de plant erg belangrijk. Is de lichte dag ook nog eens op de laatste dag voor het watergeven, dan zal de plant nog eerder stoppen met de assimilatie. Na een aantal lichte dagen zal de malaat voorraad in het blad het grootste kunnen zijn. Hoe groot de buffer aan malaat gemaakt kan worden met licht is nog niet duidelijk, maar we hopen over niet al te lange tijd een duidelijker beeld te krijgen.
Wanneer de CO2-buffer (malaat) in de nacht nog niet helemaal is gevuld, dan blijven de huidmondjes open staan, ook al gaat het assimilatielicht aan. Het rendement is dan erg laag. Een voldoende nachtrust van tenminste 8 uur lijkt wenselijk om zo economisch mogelijk de CO2-buffer in de plant te vullen.
In grafiek 1 is te zien dat op 23 februari 2014 in Heemskerk de plant al rond 14:45 uur meer lichtbelasting laat zien. In de periode zie je ook dat de bladdikte afneemt. De huidmondjes gaan open. Vanaf 14:30 uur zie je de lichtbelasting ten opzichte van de lichtbenutting tot boven de 100% stijgt. De lichthoeveelheden zijn hetzelfde als in de morgen. Op deze dag mag je achteraf concluderen dat voor de assimilatie, extra belichting een laag rendement oplevert. In de voorgaande twee dagen was er respectievelijk 16 en 25% minder licht.
We weten niet of extra licht, als het blad al slap gaat, zorgt voor een grotere CO2-buffer in de plant voor de volgende dag. Daarnaast weten we ook nog niet na hoeveel dagen met een grotere lichtsom de maximale buffer aan CO2 kan worden bereikt.
Grafiek 1
Aan het eind van de dag zien we dat de huidmondjes van de bladeren weer open gaan om CO2 op te nemen. Het onderzoek dat nu plaatsvindt, laat zien dat de plant waarschijnlijk een maximale hoeveelheid CO2 kan bufferen. Wanneer deze voorraad op is, gaan de huidmondjes open om de voorraad te vullen. Deassimilatie ligt dan op een laag of zeer laag niveau. Belichten onder deze omstandigheden is niet zinvol. Dit kan in deze periode inhouden dat het startpunt van belichten beter een of meerdere uren kan worden verlaat. Hiermee hoeft geen elektriciteit te worden verbruikt en kan meer nut uit het daglicht worden gebruikt.
Het moment van openen van de huidmondjes is te meten met bladponsjes waaraan de zuurgraad van het blad is te zien of er nog malaat aanwezig is in het blad. Een simpele methode kan ook zijn om de bladdikte te volgen. Wanneer de bladdikte afneemt, is dit meestal door het openen van de huidmondjes. Het blad verliest vocht en wordt daardoor dunner. Dit is bij de plant te merken door het slap aanvoelen van het laatste volledig uitgegroeide blad. In al deze gevallen moeten we wel bedenken dat elk blad en elke cultivar een eigen verloop heeft in hoeveelheid beschikbaar malaat voor de assimilatie.
De malaat voorraad in het blad is mede afhankelijk van de hoeveelheid licht dat het blad in de voorgaande dag(en) heeft ontvangen. Donkere dagen gevolgd door een lichte dag kan problemen geven, omdat de plant een beperkte voorraad CO2 heeft opgeslagen.
Hierdoor zal op de lichte dag het blad eerder slap kunnen gaan. Daarnaast is de vochtvoorziening van de plant erg belangrijk. Is de lichte dag ook nog eens op de laatste dag voor het watergeven, dan zal de plant nog eerder stoppen met de assimilatie. Na een aantal lichte dagen zal de malaat voorraad in het blad het grootste kunnen zijn. Hoe groot de buffer aan malaat gemaakt kan worden met licht is nog niet duidelijk, maar we hopen over niet al te lange tijd een duidelijker beeld te krijgen.
Wanneer de CO2-buffer (malaat) in de nacht nog niet helemaal is gevuld, dan blijven de huidmondjes open staan, ook al gaat het assimilatielicht aan. Het rendement is dan erg laag. Een voldoende nachtrust van tenminste 8 uur lijkt wenselijk om zo economisch mogelijk de CO2-buffer in de plant te vullen.
In grafiek 1 is te zien dat op 23 februari 2014 in Heemskerk de plant al rond 14:45 uur meer lichtbelasting laat zien. In de periode zie je ook dat de bladdikte afneemt. De huidmondjes gaan open. Vanaf 14:30 uur zie je de lichtbelasting ten opzichte van de lichtbenutting tot boven de 100% stijgt. De lichthoeveelheden zijn hetzelfde als in de morgen. Op deze dag mag je achteraf concluderen dat voor de assimilatie, extra belichting een laag rendement oplevert. In de voorgaande twee dagen was er respectievelijk 16 en 25% minder licht.
We weten niet of extra licht, als het blad al slap gaat, zorgt voor een grotere CO2-buffer in de plant voor de volgende dag. Daarnaast weten we ook nog niet na hoeveel dagen met een grotere lichtsom de maximale buffer aan CO2 kan worden bereikt.
Grafiek 1
Table of contents
Images
Files
Source
Date: 2014-08-24 07:01, source: Floricultura